Limunacija

Limunacija nije Sremčeva priča o učitelju koji dolazi u zabito selo pun gotovih fraza evropske socijaldemokratije i parola naše devetnaestovekovne agitacije i demagogije, već Kovačevićeva porazna slika naših naravi i običaja koji se prostiru do današnjih dana. Budući da stalno opada poverenje u institucije, novi narodni tribuni imaju cilj da narodne želje provedu u izvršnu vlast. Oni su tu da bi nekome „ulepšali dan“, kako je to poručivao sugestivni heroj u filmu Prljavi Hari.

Nebojša Bradić

DUŠAN KOVAČEVIĆ
Srpski akademik, dramski pisac, scenarista i reditelj. Diplomirao je dramaturgiju na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu.
U TV Beograd je radio kao dramaturg do 1978. godine. Od 1986. do 1988. radio je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Od 1998. godine je direktor Zvezdara teatra u Beogradu. Izabran je za dopisnog člana SANU 2000, a za redovnog člana 2009. godine. Postavljen je 2005. godine za ambasadora Srbije i Crne Gore u Portugaliji.
Napisao je 21 dramsko delo i 15 filmskih i televizijskih scenarija. Režirao je pozorišne predstave i filmove. Njegove drame izvedene su u preko 150 inostranih pozorišta. Često ga, kao dramskog pisca, porede sa Branislavom Nušićem.

Drame: Maratonci trče počasni krug (1972), Radovan III (1973), Proleće u januaru (1977), Svemirski zmaj (1977), Limunacija na selu (1978), Ko to tamo peva (1980), Sabirni centar (1982), Balkanski špijun (1983), Sveti Georgije ubiva aždahu(1984), Klaustrofobična komedija (1987), Profesionalac (1990), Urnebesna tragedija (1991), Lari Tompson, tragedija jedne mladosti (1996), Kontejner sa pet zvezdica (1999), Doktor Šuster (2000), 20 srpskih podela (Srba na Srbe) (2008), Generalna proba samoubistva (2010), Život u tesnim cipelama (2011), Reinkarnacija (2011), Kumovi (2013), Rođendan gospodina Nušića (2014), Hipnoza jedne ljubavi (2016).

Dobitnik je svih najznačajnijih domaćih nagrada u oblasti filmske i pozorišne umetnosti, Zlatne palme za najbolji scenario (Filmski festival u Kanu 1995, Podzemlje), Nagrade za najbolji scenario (Filmski festival u Montrealu, 1984, Balkanski špijun; 2003, Profesionalac), Oktobarske nagrade grada Beograda, više nagrada za životno delo, kao i Nagrade Ivo Andrić (za ukupan životni doprinos srpskoj književnosti, 2017).

NEBOJŠA BRADIĆ
Diplomirao je pozorišnu i radio režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Od 1981. do 1996. radio je kao reditelj, umetnički direktor i upravnik Kruševačkog pozorišta. U sezoni 1996/97. godine bio je upravnik pozorišta Atelje 212. Od 1997. do 1999. upravnik je Narodnog pozorišta u Beogradu. Upravnik je i umetnički direktor Beogradskog dramskog pozorišta od decembra 2000. godine. Ministar kulture i informisanja u Vladi Republike Srbije od 2008. Danas je urednik Kulturno-umetničkog programa Radio-televizije Srbije.

Režirao je više od 90 predstava u srpskim, bosanskim, slovenačkim, hrvatskim i grčkim teatrima, sa posebnim afinitetom za dramatizaciju savremene domaće literature. Režirao je opere, mjuzikle i balete. Osnivač je Beogradskog festivala igre. Autor je brojnih eseja o pozorištu i profesor glume na Akademiji lepih umetnosti u Beogradu.

Dobitnik je najznačajnijih domaćih pozorišnih nagrada. Na Susretima pozorišta Srbije Joakim Vujić dobio je devet Nagrada za najbolju režiju. Nagrađen je Sterijinim nagradama za savremenu scensku adaptaciju, dramatizaciju i režiju. Dobitnik je nagrada za režiju i dramatizaciju na pozorišnim festivalima u BiH (Brčko, Zenica, Doboj), Nagrada za najbolju režiju na Joakim Interfestu i Međunarodnom festivalu klasike u Vršcu. U Moskvi je dobio Nagradu Zlatni vitez za režiju predstave Zlatno runo Borislava Pekića, a u Istanbulu Nagradu za dramatizaciju predstave Derviš i smrt Meše Selimovića.

MARINA VUKASOVIĆ MEDENICA
Kostimograf, diplomirala na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu 1984. god. a stekla zvanje magistar umetnosti iz oblasti kostimografije 2001. god. Kostimografijom se bavi u pozorišnoj, filmskoj, televizijskoj i marketinškoj produkciji, kao i pedagoškim i istraživačkim radom u oblasti istorije kostima i istorije kulture odevanja na Balkanu. Održala je četiri samostalne izložbe i učestvovala u više grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu.

Uradila je kostim za petnaest igranih filmova i sarađivala sa eminentnim srpskim rediteljima na dramskim predstavama i operama. Dobitnik je više godišnjih nagrada ULUPUDS-a, kao i nagrada za kostimografiju u igranim filmovima i na pozorišnim festivalima u zemlji i inostranstvu. Član je ULUPUDS-a u statusu istaknutog umetnika i dobitnik Nagrade za životno delo tog strukovnog udruženja, kao i Kristalne prizme, najvećeg priznanja Akademije za filmsku umetnost i nauku.

VERA OBRADOVIĆ
Redovna profesorka Fakulteta umetnosti Univerziteta u Prištini (sa privremenim sedištem u Kosovskoj Mitrovici). Diplomirala je na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, magistrirala na Univerzitetu umetnosti u Beogradu, doktorirala na Univerzitetu u Novom Sadu. Predaje scenske igre i koreodramu. Igrala kao solistkinja u grupi Beogradski savremeni balet Smiljane Mandukić. Koreografsko i pedagoško iskustvo dopunila je dvogodišnjim školovanjem na Fakultetu fizičke kulture u Novom Sadu, odsek Moderna-džez igra (u klasi prof. Ljiljane Mišić). Nagrađivana za koreografiju. U najznačajnijim domaćim pozorištima radila je scenski pokret, režiju i koreografiju za brojne predstave; stvara i autorske koreodrame. Učestvuje na domaćim i internacionalnim stručnim i naučnim skupovima. Objavljuje stručne tekstove u naučnim časopisima u zemlji i inostranstvu. Autor je knjige Koreodrama u Srbiji u 20. i 21. veku: rodna perspektiva. Bavi se pozorišnom i baletskom kritikom. Članica je Udruženja baletskih umetnika Srbije.

ZORAN ERIĆ
Diplomirao i magistrirao kompoziciju na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu. Usavršavao se u Salcburgu i Stokholmu. Dela su mu izvođena u gotovo svim zemljama Evrope, SAD, Kini i Australiji, a izvodili su ih ugledni domaći i inostrani ansambli, kao što su gudački orkestri Guildhall Strings, Sveti Đorđe, Kreisler London Strings, 12 cellisten der Berliner Philharmoniker, Detroit Chamber Orchestra, Kremlin String Orchestra, Camerata Serbica, Banatul Philharmonia, Beogradska filharmonija, Irish Chamber Orchestra. Sarađivao je sa najznačajnijim domaćim i inostranim izvođačima, među kojima su Keneth Jean, James Judd, Ksenija Janković, Lidija Pilipenko, David Takeno, Bernard Lansky, So-Ock Kim, Malachy Robinson, Jon Bogdanesku, Marija Špengler, Aleksandar Madžar, Arisa Fujita, Emanuel Pahud i mnogi drugi.

U Erićevom stvaralaštvu posebno mesto zauzima obiman ciklus muzike za pozorište i film. Sarađivao je sa našim najistaknutijim pozorišnim i filmskim stvaraocima. Dobitnik je velikog broja nagrada i priznanja za svoje stvaralaštvo, među kojima su najznačajnije Oktobarska nagrada grada Beograda, YUSTAT Grand Prix za pozorišnu muziku, dve Zlatne mimoze za filmsku muziku, dve Sterijine nagrade za pozorišnu muziku, Velika zlatna medalja Univerziteta umetnosti u Beogradu. Četvorostruki je dobitnik Mokranjčeve nagrade, najvećeg priznanja u oblasti muzičkog stvaralaštva u Srbiji.
Redovni je profesor pri Katedri za kompoziciju Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu, a međunarodne majstorske kurseve i seminare držao je na uglednim evropskim konzervatorijumim – Guildhall School for Music and Drama u Londonu i Iressia u Atini. Šef Katedre za kompoziciju Fakulteta muzičke umetnosti bio je od 2007. do 2015. godine, a rektor Univerziteta umetnosti u Beogradu bio je od 2015. do 2018. god.